Με το τραίνο ταξιδεύεις, δεν μεταφέρεσαι

«… Ο Σιδηρόδρομος όχι μόνο δεν πλήγωσε τη φύση, αλλά βρέθηκε σαν ένα στοιχείο ομορφιάς στον όμορφο κόσμο της …».
Κωστής Παλαμάς

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2007

Απάντηση σε δημοσίευμα της λαρισαϊκής εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"



13 Αυγούστου 2007


Επαναλειτουργία γραμμής Πλαταμώνα‎



Την 11-08-2006 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα σας επιστολή του κ. Μπόζα, η οποία μέσα από την διαστρέβλωση της πραγματικότητας προσπαθεί να πείσει για την υποτιθέμενη αναγκαιότητα κατασκευής ενός ακόμη δρόμου στην καρδιά του Πλαταμώνα. Παρακαλώ να δημοσιεύσετε την οργισμένη απάντησή, απέναντι σε όσους σκανδαλωδώς προσπαθούν και επιμένουν να ξηλώσουν την διατηρητέα - μουσειακή σιδηροδρομική γραμμή του Πλαταμώνα, για να κατασκευάσουν έναν δρόμο τερατούργημα, ένα δρόμο που θα προκαλέσει κυκλοφοριακό έμφραγμα με την ανεξέλεγκτη ροή οχημάτων από το κέντρο του Πλαταμώνα και την κατακόρυφη αύξηση των καυσαερίων και της ηχητικής ρύπανσης. Όσο για τα σχόλια της εφημερίδας σας, στα οποία αναφέρεται ο κ. Μπόζας, όπως έχει δείξει η μακρόχρονη πορεία της, δεν υπαγορεύονται από κανένα. Όμως ο κάθε συντάκτης είναι ελεύθερος να αξιολογεί τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς και να αρθρογραφεί κατά το δοκούν, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.


Απέναντι στην εμμονή για την δημιουργία δρόμου τονίζεται ότι ο σιδηρόδρομος είναι, επιστημονικά αποδεδειγμένα και διεθνώς αποδεκτά, το οικολογικότερο μέσο μεταφοράς. Επί παραδείγματι, στα Θρακικά Τέμπη (Στενά Νέστου) που προστατεύονται από το δίκτυο «Φύση 2000» επιτρέπεται μόνο η διέλευση του τρένου και κανενός άλλου μηχανοκίνητου τροχοφόρου. Η οπτική και ηχητική παρουσία συρμών στον Πλαταμώνα, για λίγα λεπτά της ώρας, όχι μόνο δεν δημιουργεί πρόβλημα, αλλά προσδίδει στην γραφικότητα της περιοχής. Οποιαδήποτε άλλη άποψη είναι τουλάχιστον εκτός πραγματικότητας, όταν η περιοχή υπομένει και υποφέρει ήδη από την ηχορύπανση που προκαλούν τα παντός είδους μηχανοκίνητα τροχοφόρα όλο το 24ωρο. Πόσο μάλλον αν η γραμμή γινόταν λεωφόρος.


Ο κ. Μπόζας γράφει πως «όλοι μας γνωρίζουμε ότι ένα παραθεριστικό θέρετρο χρειάζεται την απαραίτητη γαλήνη και ηρεμία από κάθε τροχοφόρο όχημα, που αναστατώνει και εκνευρίζει τον παραθεριστή». Και εμείς ερωτούμε είναι εκνευριστική η ολιγόλεπτη διέλευση έξι συρμών τα Σαββατοκύριακα και θα προσφερθεί στους κατοίκους η ζητούμενη ηρεμία και γαλήνη, από το χάος που θα προκαλεί η κυκλοφορία παντός είδους τροχοφόρου, όλο το 24ωρο, σε ένα χαώδη κεντρικό δρόμο μέσα στην καρδιά του Πλαταμώνα; Ας κρίνει ο καθένας τη βασιμότητα των επιχειρημάτων.


Ο κ. Μπόζας αναφέρει ακόμη ότι : «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ουδείς συνδετικός οδικός άξονας μεταξύ των χωριών του ίδιου Δήμου μας και γι' αυτό η αξιοποίηση της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής και η μετατροπή της σε κεντρικό οδικό άξονα μεταξύ Πόρων - Πλαταμώνα και Παντελεήμονα αποτελεί τη μοναδική ελπίδα και μελλοντική απαντοχή της περιοχής μας.»


Ουδέν πιο ανακριβές. Οι οδοί Φρουρίου και Παντελεήμονος ενώνονται μέσω της παραλιακής οδού Κ. Καραμανλή με κατεύθυνση προς το Κάστρο και μέσω της οδού Μ. Αλεξάνδρου (παράλληλης προς την παραλιακή), με κατεύθυνση προς το κέντρο του Πλαταμώνα. Να σημειωθεί ότι η οδός Φρουρίου χωρίς να παρεμβάλλεται στην Εθνική Οδό συνεχίζει μέχρι την παραλία Παντελεήμονα, κυκλώνοντας τον λόφο του Κάστρου.


Ακόμη και αν υπάρχει η πρόθεση πεζοδρόμησης της παραλιακής οδού Κ. Καραμανλή στο τμήμα μεταξύ των οδών Παντελεήμονος και Φρουρίου δεν είναι λύση η διοχέτευση της κυκλοφορίας από τον μελετώμενο δρόμο μέσα από τον παλαιό σταθμό. Σε αυτή την περίπτωση προτείνεται η εναλλακτική λύση απαγόρευσης της στάθμευσης οχημάτων και δημιουργία παραλιακού ημιπεζοδρόμου με μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας οχημάτων με χαμηλές ταχύτητες, χωρίς κανένα οδικό ή άλλο έργο εντός του σταθμού, ξένο προς τον χαρακτήρα του προστατευόμενου μνημείου. Επίσης σε αυτή την περίπτωση δεύτερη εναλλακτική δίοδος προς Βορρά θα είναι η οδός Παντελεήμονος, η οποία καταλήγει στην Εθνική Οδό. Εκτός των άλλων είναι προφανώς νομικά αδύνατο να δώσει η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας άδεια για έργο (δρόμο) ξένο προς τον χαρακτήρα του μνημείου, το οποίο είχε αμιγή σιδηροδρομική χρήση.


Παράλληλα με την γραμμή προς Πόρους υπάρχουν δύο εκατέρωθεν δρόμοι, εκ των οποίων ο ένας μυστηριωδώς δεν αξιοποιείται, ώστε από αυτόν να διέλθει το ρεύμα προς Πόρους, ώστε ο έτερος επιβαρημένος δρόμος να αποσυμφορηθεί και να φιλοξενεί μόνο το ρεύμα προς Πλαταμώνα. Άλλωστε η γραμμή σε πολλά σημεία μεταξύ Πόρων και Πλαταμώνα δεν έχει υψομετρική διαφορά από τον δρόμο και παρέχει την ευκολία κατασκευής, λογικού αριθμού, επιπλέον διαβάσεων για επικοινωνία των δύο ρευμάτων. Μελέτησε κανείς αρμόδιος αυτή την εφικτή εκδοχή; Δηλαδή την εκδοχή ενός ευρύχωρου δρόμου με τις γραμμές ανέπαφες και λειτουργικές σε ρόλο νησίδας ασφαλείας;


Επίσης ο Πλαταμώνας διαθέτει εξαιρετικό, πλην όμως ουσιαστικά αχρησιμοποίητο λόγω ανύπαρκτης σήμανσης, περιφερειακό πάνω από τη νέα υπόγεια σήραγγα του Ο.Σ.Ε. (κατασκευής ΕΡΓΟΣΕ), καθώς και οιωνοί περιφερειακό την Εθνική Οδό.


Όταν δύο περιφερειακούς δεν διαθέτουν ούτε μεγαλουπόλεις, δεν είναι λογικό ο Πλαταμώνας να μην μπορεί ακόμη να λύσει το κυκλοφοριακό του πρόβλημα. Λύση ενδεχομένως να αποτελέσει η τοποθέτηση κατάλληλης σήμανσης, η ελεγχόμενη απαγόρευση της στάθμευσης σε προβληματικά σημεία και η δημιουργία οργανωμένων χώρων στάθμευσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα λυθεί με την καταστροφή-«βιασμό» του ιστορικού τόπου.


Και προτείνω στον κ. Στέλιο Μπόζα, ο οποίος καταφέρεται απροκάλυπτα κατά της επαναλειτουργίας με αβάσιμα επιχειρήματα, του τύπου «έντρομοι οι Πλαταμωνίτες ξαναείδαν τα τρένα» (που όμως έκαναν τον Πλαταμώνα από ψαροχώρι, κωμόπολη και τον τροφοδοτούσαν με χιλιάδες τουρίστες) να δεχτεί την πρόσκλησή μας για μία εκδρομή στα τρενάκια των Τεμπών και του Πηλίου να δει αν οι εκεί κάτοικοι βλέπουν «έντρομοι τα τρένα» ή αν τα περιμένουν με ανθοδέσμες και ύστερα να μας πει αν η ανάπτυξη που έφεραν εκεί οι μουσειακοί σιδηρόδρομοι συγκρίνεται με την κατάσταση που θα υπήρχε αν γίνονταν κι εκεί δρόμοι. Ας κοιτάξουμε όλοι προς τα Τέμπη, το Νέστο, το Πήλιο, το φαράγγι του Βουραϊκού. Ας σκεφτούμε ότι παρόμοια επιχειρήματα με τον κ. Μπόζα είχαν προ 50ετίας διάφοροι, οι οποίοι για να φτιάξουν δρόμους και να ικανοποιήσουν μικροσυμφέροντα, ξηλώσανε εκτεταμένα σιδηροδρομικά δίκτυα σε όλη την επικράτεια με αποτέλεσμα οι «θεοποιημένοι» δρόμοι που φτιάχτηκαν να κορεστούν τάχιστα, οι πόλεις να ασφυκτιούν υπό το βάρος των Ι.Χ. και πλέον να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για την ανασύσταση αυτών των δικτύων. Μήπως είναι οπισθοδρομικός όλος ο δυτικός κόσμος που έχει καταλάβει το λάθος του και έχει στραφεί ξανά στον σιδηρόδρομο, ως μόνη ελπίδα επαναδημιουργίας ασφαλών και ανθρώπινων μεταφορών; Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας την βαρύτητα των όσων δηλώνει ο κ. Μπόζας.


Παρόμοιο σκηνικό εκτυλίχθηκε όταν στις 06-05-1985 η τότε Υπουργός Πολιτισμού, η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη κήρυξε, με Υπουργική Απόφαση, διατηρητέο μνημείο το τραινάκι του Πηλίου (Βόλος - Μηλιές), με αποτέλεσμα την άμεση παύση των αποξηλώσεων που διέπραττε αυθαίρετα η Νομαρχία Μαγνησίας για να διαπλατύνει δρόμο και τον εξαναγκασμό της να ανακατασκευάσει το αποξηλωθέν τμήμα. Πιστεύαμε λοιπόν ότι 22 χρόνια μετά από αυτή την ιστορική στιγμή, αφού έχει ήδη προηγηθεί η επιτυχής λειτουργία του «Μουντζούρη», του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου (Φαράγγι Βουραϊκού), του τρένου του Νέστου και του τρένου των Τεμπών Λάρισας θα βρίσκαμε άμεση ανταπόκριση από τον Δήμο Ανατολικού Ολύμπου, όπως είχε συμβεί με τους Ο.Τ.Α. της Κοιλάδας των Τεμπών από το 2000. Δυστυχώς όμως διαψευστήκαμε από τις εξελίξεις. Φαίνεται ότι και η Μελίνα Μερκούρη ήταν άλλη μια «ρομαντική», που δεν πρόλαβε να απομονωθεί από «ρεαλιστές» ανθρώπους με απόψεις αντίστοιχες με του κ. Μπόζα. Τι κρίμα!


Θυμάται ο κ. Δήμαρχος την προσωπική μας συνάντηση τον φετινό Απρίλιο στην οποία μου δήλωνε ότι συμφωνεί με την δημιουργία μουσειακού-τουριστικού σιδηροδρόμου, μου ζητούσε την εξεύρεση μουσειακών σιδηροδρομικών εκθεμάτων για τον χώρο του Σταθμού και όπως μου είπε όλοι οι συναρμόδιοι φορείς του έλεγαν «προς Θεού μην πειράξεις την γραμμή»; Θυμάται ότι μου έλεγε πως πριν κλείσει η γραμμή ήρθαν φωτογραφικά συνεργεία από όλο τον κόσμο για να φωτογραφίσουν αυτή την μοναδική και πασίγνωστη διαδρομή; Θυμάται την αντίδραση κατοίκου όταν άκουσε την συζήτησή μας και ρώτησε αν θα ξαναλειτουργήσει η γραμμή, διότι ο τουρισμός υπέστη πλήγμα από την παύση λειτουργίας της; Αν δεν θυμάται, μόλις του το θύμισα. Ποιό είναι το οργανωμένο και υπεύθυνο σχέδιο του Δήμου όταν τη μια υποστηρίζει την λειτουργία μουσειακού σιδηροδρόμου, την επομένη ζητά να του παραχωρηθούν οι εκτάσεις του ΟΣΕ για να λειτουργήσει τρενάκι ο ίδιος (άραγε με ποια τεχνογνωσία;) και τελικά ζητεί την πλήρη αποξήλωση για την δημιουργία κεντρικού δρόμου Πόρων - Παντελεήμονα. Γνωρίζει επίσης ο κόσμος ότι στην Παραλία Παντελεήμονα η διατηρητέα γραμμή έχει αποξηλωθεί σε μήκος περίπου 50-100 μέτρων για την κατασκευή αγωγού απορροής υδάτων στη θάλασσα κάτωθι του ίχνους της γραμμής και ότι η τοπική Δ.Ε.Υ.Α. σχεδίαζε την αποξήλωση μεγάλου μέρους της διατηρητέας γραμμής για την διέλευση αγωγού αποχέτευσης από τον διάδρομο της γραμμής; Φυσικά όλη αυτή η σκανδαλώδης μεθόδευση κατέρρευσε μετά την άρνηση της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας και ξαφνικά ως εκ θαύματος ανακαλύφθηκε ότι είναι εφικτή διαφορετική χάραξη χωρίς παρεμβολή στον ιστορικό τόπο των γραμμών (όπως μας δήλωσε τηλεφωνικά η αρμόδια υπάλληλος). Γνωρίζει ο κόσμος ότι άγνωστοι (τουλάχιστον σε 'μένα) με μπουλντόζα επιχείρησαν την κατεδάφιση βοηθητικού κτίσματος της γραμμής (ιδιοκτησίας Ο.Σ.Ε.), στο πασάγιο μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο και σταμάτησαν αφού, όπως πληροφορηθήκαμε, ο Ο.Σ.Ε. υπέβαλλε μηνύσεις; Το καταστροφικό έργο τους είναι ευδιάκριτο μέχρι και σήμερα. Και ας μην επιχειρήσει ουδείς να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, διότι τα επίσημα έγγραφα που κατέχουμε και οι φωτογραφίες του αποξηλωμένου τμήματος είναι καταπέλτης για τους υπεύθυνους. Ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες και να λάμψει η αλήθεια.


Όσο για τα σχέδια επαναλειτουργίας, τα οποία χαρακτηρίζει «περίεργα» και τις επιδιώξεις αξιωματούχων και συνδικαλιστών του Ο.Σ.Ε. «αμφίβολες» του απαντάμε με το έργο μας στον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Τεμπών και την άριστη επταετή συνεργασία μας (από το 2000) με τους εκεί Ο.Τ.Α. και την Νομαρχία Λάρισας. Και οι φίλοι σιδηροδρομικοί που ενδιαφέρονται για το εγχείρημα δεν είναι συνδικαλιστές (όπως αναφέρει), αλλά άνθρωποι του πολιτισμού, του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ Κέντρου Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας. Του επιστρέφουμε την λάσπη που απρόκλητα μας ρίχνει.


Ο κ. Μπόζας συνεχίζει και χτες, γράφοντας με προφανή ειρωνεία : «Ο κ. Δημόπουλος ας διατηρήσει για τον εαυτό του και τους φίλους του τις ρομαντικές απόψεις του, γιατί η υλοποίηση τέτοιων αντιλήψεων ειδικά στον Πλαταμώνα βάζουν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διαιωνίζουν τα χρόνια προβλήματα που καθηλώνουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική και ευοίωνη τουριστική εξέλιξη.». Αίσχος! Αν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ότι η προώθηση μορφών ποιοτικού-εναλλακτικού τουρισμού βάζει τροχοπέδη στην ανάπτυξη του Πλαταμώνα και η δημιουργία ενός τερατουργήματος της νεοελληνικής νοοτροπίας «καβάλα (στα Ι.Χ.) παν' στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε», δίνει αναπτυξιακή προοπτική και ευοίωνη τουριστική εξέλιξη. Τουλάχιστον ας μην υποτιμά την νοημοσύνη μας. Αν είναι έτσι, ας εισηγηθεί τα λιθόκτιστα καλντερίμια του Παλαιού Παντελεήμονα να αντικατασταθούν από ασφαλτοστρωμένες οδούς, γιατί και αυτά μάλλον κάποιοι «ρομαντικοί» τα σκέφθηκαν πρώτοι και μόνο κάποιοι «ρομαντικοί» τουρίστες ταξιδεύουν ως εκεί για να τα περπατήσουν.


Ζητούμε ΕΛΕΟΣ, ζητούμε ΛΟΓΙΚΗ. Δεν είναι δυνατό εθελοντές να καταβάλλονται ψυχικά και οικονομικά, αφιλοκερδώς, για αυτή την προσπάθεια και να μην βρίσκουν στήριξη από άτομα που, πέραν των άλλων, θα έχουν άμεσα κέρδη από την επαναλειτουργία. Ας δοθεί ένα τέλος στον παραλογισμό και τις συντεχνιακές νοοτροπίες. Μέχρι πότε θα μας εμπαίζουν; Είναι κρίμα να χάνονται μοναδικές ευκαιρίες ανάπτυξης για να εξυπηρετηθούν τοπικίστικα συμφέροντα. Όσοι γνωρίζουν και σωπαίνουν είναι συνένοχοι στο «έγκλημα» που συντελείται, υπόλογοι απέναντι στις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Και οι ευθύνες είναι τεράστιες.


Και μια υπόμνηση προς όποιον αποπειραθεί να ματαιώσει την επαναλειτουργία της γραμμής Πλαταμώνα. Το άρθρο 292,§1 του Ποινικού Κώδικα «Παρακώλυση συγκοινωνιών» είναι σαφές : «όποιος παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί την συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου, τηλεγράφου ή τηλεφώνου που προορίζονται για κοινή χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών». Και η γραμμή Πλαταμώνα και κοινόχρηστη σιδηροδρομική εγκατάσταση είναι και προορίζεται για κοινή χρήση.


Επίσης ζητούμε από την αρμόδια Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων και τον Ο.Σ.Ε. να επαναφέρουν στην τάξη τον κ. Μπόζα, καθώς απειλεί με έγγραφο δημοσίευμα, ότι αν μετά το καλοκαίρι δεν απομακρυνθούν οι γραμμές, θα προβεί από μόνος του σε δυναμικές ενέργειες (άραγε τι θα περιλαμβάνει αυτός ο δυναμισμός;).


Ας εφαρμοστούν οι Νόμοι και ας πρυτανεύσει η λογική.


Με εκτίμηση
ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Μέλος Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου Λάρισας