«ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ» του ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ

15 Ιανουαρίου 2008

Διαβάστε το ανεξάρτητο δημοσίευμα 
του προέδρου της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας - Θράκης 
στο οπισθόφυλλο του Αγγελιοφόρου Θεσσαλονίκης.

Ημερομηνία : 15/01/2008

Τίτλος : ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ

«ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ» του ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ

Με την επαναχάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης - Λάρισας, προκειμένου τα τρένα να αναπτύσσουν υψηλότερες ταχύτητες, παρακάμφθηκαν σταθμοί της παλιάς διαδρομής. Αυτό, βεβαίως, δε σημαίνει ότι έπρεπε να ξηλωθούν οι ράγες. Εκτός από τα δίκτυα υψηλών ταχυτήτων, υπάρχουν και τα προαστιακά δίκτυα και δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς έναν προαστιακό σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης - Λάρισας που δε θα εξυπηρετεί τα παραλιακά χωριά.

Φαίνεται, όμως, ότι μπορούν να το φανταστούν κάποιοι κάτοικοι του Πλαταμώνα. Ετσι, με τρόπο ταχυδακτυλουργικό, εκατό μέτρα γραμμής στην άκρη του χωριού εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, εξασφαλίζοντας υπεραξία σε ξενοδοχεία της περιοχής, που μπορούν πλέον να προσφέρουν στους πελάτες δωρεάν πάρκινγκ, δίπλα στο κύμα. Oύτε ο OΣΕ, ούτε η Αστυνομία, ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση ενδιαφέρθηκαν να βρεθούν οι δράστες. Λες και ό,τι συνέβη, συνέβη στο σταθμό Στρατηγός Μπελγκράνο της Παταγονίας.

Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα στην Ελλάδα. Oποιος θέλει παίρνει έναν εκσκαφέα και ξηλώνει σιδηροδρομικές γραμμές, λες και οργώνει το χωράφι του παππού του. Υπήρχε περίπτωση αυτό να συμβεί σε κάποια σοβαρή χώρα; Θα τον είχαν αρπάξει την ίδια στιγμή και θα τον έστελναν σηκωτό στον εισαγγελέα. Και, φυσικά, η πρώτη που θα αντιδρούσε θα ήταν η τοπική κοινωνία. Εδώ, ολόκληρος Πλαταμώνας όχι μόνο παριστάνει ότι αγνοεί ποιος ξήλωσε τις γραμμές, αλλά επιδιώκει να ξηλωθούν και οι υπόλοιπες. Oι αντιδράσεις κάποιων κατοίκων του χωριού, άλλωστε, ανάγκασαν τον OΣΕ να μη δρομολογήσει το περασμένο καλοκαίρι εκδρομικές αμαξοστοιχίες από τη Λάρισα.

Αλλά, σημασία δεν έχει τι θέλει ο Πλαταμώνας. Πέρασε προ πολλού η εποχή που νομίζαμε ότι τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών ήταν «ιερά». Συχνά είναι οπισθοδρομικά ή τα διαμορφώνουν τα τοπικά διαπλεκόμενα. Σημασία έχει να αποκτήσει η Ελλάδα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει ξηλώνοντας γραμμές, αλλά κατασκευάζοντας νέες. Η ευρωπαϊκή εμπειρία είναι σαφής. O προαστιακός δεν μπορεί να συμπίπτει με τη γραμμή υψηλής ταχύτητας -έχει άλλη λειτουργία. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με τον προαστιακό Θεσσαλονίκης - Λιτοχώρου (120 χιλιόμετρα με μόνο έξι σταθμούς) είναι ανορθογραφία. O προαστιακός επιβάλλεται να εξυπηρετεί όσο το δυνατόν περισσότερα χωριά και οικισμούς. Αυτό σημαίνει ότι ο OΣΕ πρέπει να ενεργοποιήσει την παλιά χάραξη που εγκατέλειψε - Αγαθούπολη, Μακρύγιαλος, Λεπτοκαρυά, Σκοτίνα, Πλαταμώνας-, να δημιουργήσει νέους σταθμούς και, φυσικά, να μην ανέχεται συμπεριφορές τύπου... Φαρ Oυέστ.